Η "Ανατολίτισσα" ως διαδικτυακό τμήμα του ιστοχώρου Thalassa Karadeniz γεννήθηκε ως ιδέα αντιπερισπασμού στο φθηνό εκχυδαϊσμένο πρότυπο της γυναίκας της Ανατολής που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα της.
Ανατολίτισσες υπήρξαν οι γιαγιάδες και οι προγιαγιάδες μας και σε κάποιες από εμάς και οι μάνες μας. Στο ίδιο το αίμα μας τρέχει η Ανατολή που οι πρόσφυγες έφεραν μαζί τους το 22. Ο αέρας της βγαίνει στον τρόπο που μιλάμε, στον τρόπο που τραγουδάμε και χορεύουμε, στο τρόπο που μαγειρεύουμε μα και στον τρόπο που αγαπάμε.
Ο σύγχρονος τρόπος ζωής πολλάκις και ποικιλοτρόπως έχει διαστρεβλώσει κι αλλοτριώσει την ταυτότητα μας και μας ξεκόβει σιγά σιγά από το κομμάτι μας εκείνο που ονειρεύεται σε παράθυρο με θέα Ανατολικά. Προσπάθησα λοιπόν μέσα από κάρτες δημοπρασιών και τον φωτογραφικό φακό διάσημων φωτογράφων εποχής να δώσω μια εικόνα- χωρίς περιττά λόγια- του προτύπου της Ανατολίτισσας γυναίκας που στην ουσία του είναι πλουραλιστικό τόσο στην ιδιοσυγκασιακή του μορφή όσο και στις κατά τόπους, τρόπους και χρόνους, εκφορές του.
Η Ανατολίτισσα εργάτιδα, μητέρα, στο χωράφι...
Η Ανατολίτισσα των κοσμικών σαλονιών της Πόλης ,οι νεαρές Ευρωπαΐζουσες αστές της μα και οι κυρίες της "καλής κοινωνίας" των φιλοπτώχων σωματείων της.
Η Ανατολίτισσα ηθοποιός και διασκεδάστρια των κοσμικών κέντρων της εποχής και η Ανατολίτισσα Σμυρνιά που "δέκα άλλες βάζει κάτω" όταν το θελήσει με το μπρίο και την τσαχπινιά της.
Η Ανατολίτισσα Ελληνίδα, Τουρκάλα, Τσιγγάνα...Ένας κόσμος ολάκερος τούτες οι γυναίκες που μέχρι τον Ξεριζωμό έζησαν αδελφικά η μία κοντά στην άλλη, μέσα στην αγκαλιά της μεγάλης Μητέρας, Ανατολής.
“Μουχαλεμπί και γκιούλ σερμπέτ ο αναστεναγμός σου και του Χατζή Μπεκίρ λοκούμ ο τρυφερός λαιμός σου. Ο κάθε λόγος σου γλυκός, σαν ραβανί αφράτος και σαν Αιβάν – Σεράι λοκμάς με μέλι μυρωδάτος.”
Απόσπασμα από «Το όνειρο του Δημητρού» . «Λωξάντρα» της Μαρίας Ιωαννίδου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου